HISTORIA
 

pieczęć
 

Najstarsza wiadomość o wsi pochodzi z 1344 roku. W XIVw. Domaszowice występowały w dokumentach pod nazwą Domaslawice i Domasowice, w 1344r. Thomaszowice, w 1374r. pod zniemczoną nazwą Noldau, a w 1385r. również pod zniemczoną nazwą Domasdorff. Do połowy XVIII w. Domaszowice były polską wsią czynszową o zmieniających się właścicielach. Po wojnie 30 letniej (1618-1648), w roku 1653, wycofujące się wojska szwedzkie doszczętnie spaliły wieś i znajdujący się w niej kościół, który nie został odbudowany. W 1654r. wieś należała do parafii katolickiej we Włochach. W roku 1741 Domaszowice zajęły wojska pruskie. W 1795 roku wieś częściowo należała do zakonu Joannitów z Namysłowa. Mieszkało wówczas 4 wolnych chłopów, kowal, było 5 gospodarstw rolnych - łącznie 6 dymów z 38 mieszkańcami. Większa część wsi należała do szlachcica Wenzkyiego. W 1844 roku we wsi znajdowało się już 38 dymów i 285 mieszkańców (w tym 101 protestantów) oraz katolicka szkoła zbudowana w roku 1826 przez właściciela wsi Ottona. Po sekularyzacji zakonów w Prusach część wsi należąca do Joannitów w roku 1811 przeszła w ręce władz pruskich i została sprzedana prywatnemu właścicielowi. Do dominium należącego do Ottona należała kolonia Zaleśne (Sasche), która powstała prawdopodobnie w roku 1770. W roku 1939 we wsi Domaszowice mieszkało 650 osób. 20 stycznia 1945r. wieś wyzwoliła jednostka Armii Czerwonej.
 żródło: www.domaszowice.pl,na podstawie "Monografii Gminy Domaszowice" 
wg R. Majchera

Widok Osiedla 40 lecia (4 z 9 bloków plus były sklep)